Radosna Twórczość 2 :]

Mściwa Królowa Togo

ja miła niespodzianka, człowiek wraca z uczelni i od razu mu lepiej Very Happy

Halley

Kurczę no, powtarzam się Razz

faaaajne ;*

Ala

cedeczek o niczym

Lena zmieniała właśnie spocone skarpety. Po zidentyfikowaniu przez Latoszka i Mejera grypy, dostała tydzień chorobowego. Dzisiaj czuła się już lepiej, chociaż nadal miała podwyższoną temperaturę, a katar nie ustąpił. Zaparzywszy sobie kolejny dzbanek herbaty, zamierzała z powrotem ułożyć się na kanapie, jednak rozległo się pukanie do drzwi.
- Proszę.
- Można?
- Jasne! Wchodź. Gdzieś ty była?
- Chora jesteś?
- No, ale najgorsze już minęło.
- To dobrze.
- Dagmar, mów w końcu, co się dzieje!
- Byłam u nich w Japonii. Wynajęłam adwokata. Wniosłam do sądu. Może gadam z hienami, ale nigdy o małej nie zapomniałam.
- Kiedy rozprawa?
- Wyznaczą termin.
- Na pewno wszystko będzie dobrze.
- Nikomu jej nie oddam. Nikomu…
***
Latoszek powoli wszedł do mieszkania. Dzisiejszy dzień obfitował w najróżniejsze przypadki medyczne i mężczyzna był potwornie zmęczony.
- Cześć, Lena.
- Cześć.
- Padam z nóg. Jak ty się czujesz?
- Lepiej.
- Nie owijasz się już tak ciasno kołdrą.
Faktycznie, Lena siedziała teraz z kołdrą narzuconą na nogi.
- Ale za to mam ubraną twoją koszulę.
- To co ja teraz ubiorę, co? Zaraz ci ją zdejmę.
- Nie zdejmuj, bo mi zimno.
- No i co, koszula moja.
- Twoja siostra się tutaj teleportowała dzisiaj przed południem.
- I co?
- No mniej więcej, wniosła do sądy o prawa do opieki.
- Fffffff… Wzięła pani leki?
- Wzięłam, panie doktorze. Nie chce mi się już tak siedzieć w domu.
- Ale ja cię tak nie mogę wypuścić.
- Ciepło na dworze, a ja siedzę w domu.
- Jak wyzdrowiejesz, to pójdziemy na spacer, ok.?
- Ok. Ale przytul mnie teraz.
Latoszek usiadł na kanapie i mocno przycisnął Lenę do siebie.
- Lubię cię, wiesz?
- Lena…
- Co?
- … Nic. Ja też cię lubię.
Lena kichnęła. Witek uśmiechnął się.
- Z czego się śmiejesz?
- Nie śmieję się. Śliczna po prostu jesteś.
- Myślisz, że z Dagmarą będzie dobrze?
- Na pewno. Zawsze miała szczęście. Nie to co ja.
- Co ty?
- Ja zawsze miałem pecha.
- Nie zawsze. A ja? Chyba, że …
- Oj, ty…
- I tak cię lubię.
ja nic nie mówię

Macie tu tak cedeczek o niczym

Lena zmieniała właśnie spocone skarpety. Po zidentyfikowaniu przez Latoszka i Mejera grypy, dostała tydzień chorobowego. Dzisiaj czuła się już lepiej, chociaż nadal miała podwyższoną temperaturę, a katar nie ustąpił. Zaparzywszy sobie kolejny dzbanek herbaty, zamierzała z powrotem ułożyć się na kanapie, jednak rozległo się pukanie do drzwi.
- Proszę.
- Można?
- Jasne! Wchodź. Gdzieś ty była?
- Chora jesteś?
- No, ale najgorsze już minęło.
- To dobrze.
- Dagmar, mów w końcu, co się dzieje!
- Byłam u nich w Japonii. Wynajęłam adwokata. Wniosłam do sądu. Może gadam z hienami, ale nigdy o małej nie zapomniałam.
- Kiedy rozprawa?
- Wyznaczą termin.
- Na pewno wszystko będzie dobrze.
- Nikomu jej nie oddam. Nikomu…
***
Latoszek powoli wszedł do mieszkania. Dzisiejszy dzień obfitował w najróżniejsze przypadki medyczne i mężczyzna był potwornie zmęczony.
- Cześć, Lena.
- Cześć.
- Padam z nóg. Jak ty się czujesz?
- Lepiej.
- Nie owijasz się już tak ciasno kołdrą.
Faktycznie, Lena siedziała teraz z kołdrą narzuconą na nogi.
- Ale za to mam ubraną twoją koszulę.
- To co ja teraz ubiorę, co? Zaraz ci ją zdejmę.
- Nie zdejmuj, bo mi zimno.
- No i co, koszula moja.
- Twoja siostra się tutaj teleportowała dzisiaj przed południem.
- I co?
- No mniej więcej, wniosła do sądy o prawa do opieki.
- Fffffff… Wzięła pani leki?
- Wzięłam, panie doktorze. Nie chce mi się już tak siedzieć w domu.
- Ale ja cię tak nie mogę wypuścić.
- Ciepło na dworze, a ja siedzę w domu.
- Jak wyzdrowiejesz, to pójdziemy na spacer, ok.?
- Ok. Ale przytul mnie teraz.
Latoszek usiadł na kanapie i mocno przycisnął Lenę do siebie.
- Lubię cię, wiesz?
- Lena…
- Co?
- … Nic. Ja też cię lubię.
Lena kichnęła. Witek uśmiechnął się.
- Z czego się śmiejesz?
- Nie śmieję się. Śliczna po prostu jesteś.
- Myślisz, że z Dagmarą będzie dobrze?
- Na pewno. Zawsze miała szczęście. Nie to co ja.
- Co ty?
- Ja zawsze miałem pecha.
- Nie zawsze. A ja? Chyba, że …
- Oj, ty…
- I tak cię lubię.ja nic nie mówię

Macie tu tak cedeczek o niczym

Lena zmieniała właśnie spocone skarpety. Po zidentyfikowaniu przez Latoszka i Mejera grypy, dostała tydzień chorobowego. Dzisiaj czuła się już lepiej, chociaż nadal miała podwyższoną temperaturę, a katar nie ustąpił. Zaparzywszy sobie kolejny dzbanek herbaty, zamierzała z powrotem ułożyć się na kanapie, jednak rozległo się pukanie do drzwi.
- Proszę.
- Można?
- Jasne! Wchodź. Gdzieś ty była?
- Chora jesteś?
- No, ale najgorsze już minęło.
- To dobrze.
- Dagmar, mów w końcu, co się dzieje!
- Byłam u nich w Japonii. Wynajęłam adwokata. Wniosłam do sądu. Może gadam z hienami, ale nigdy o małej nie zapomniałam.
- Kiedy rozprawa?
- Wyznaczą termin.
- Na pewno wszystko będzie dobrze.
- Nikomu jej nie oddam. Nikomu…
***
Latoszek powoli wszedł do mieszkania. Dzisiejszy dzień obfitował w najróżniejsze przypadki medyczne i mężczyzna był potwornie zmęczony.
- Cześć, Lena.
- Cześć.
- Padam z nóg. Jak ty się czujesz?
- Lepiej.
- Nie owijasz się już tak ciasno kołdrą.
Faktycznie, Lena siedziała teraz z kołdrą narzuconą na nogi.
- Ale za to mam ubraną twoją koszulę.
- To co ja teraz ubiorę, co? Zaraz ci ją zdejmę.
- Nie zdejmuj, bo mi zimno.
- No i co, koszula moja.
- Twoja siostra się tutaj teleportowała dzisiaj przed południem.
- I co?
- No mniej więcej, wniosła do sądy o prawa do opieki.
- Fffffff… Wzięła pani leki?
- Wzięłam, panie doktorze. Nie chce mi się już tak siedzieć w domu.
- Ale ja cię tak nie mogę wypuścić.
- Ciepło na dworze, a ja siedzę w domu.
- Jak wyzdrowiejesz, to pójdziemy na spacer, ok.?
- Ok. Ale przytul mnie teraz.
Latoszek usiadł na kanapie i mocno przycisnął Lenę do siebie.
- Lubię cię, wiesz?
- Lena…
- Co?
- … Nic. Ja też cię lubię.
Lena kichnęła. Witek uśmiechnął się.
- Z czego się śmiejesz?
- Nie śmieję się. Śliczna po prostu jesteś.
- Myślisz, że z Dagmarą będzie dobrze?
- Na pewno. Zawsze miała szczęście. Nie to co ja.
- Co ty?
- Ja zawsze miałem pecha.
- Nie zawsze. A ja? Chyba, że …
- Oj, ty…
- I tak cię lubię.

kataryna-fanka

Aluś... Miło się tak odprężyć przy twojej twórczości. Fajniutkie. Bo z czytaniem jestem na bieżąco, tylko z komentarzami jest gorzej Razz

Kasia=)

No i pieknie Wink

niby o niczym ale jaki ladny Wink

A Wy dziewczynki to co sie olewacie kochane!! Pisac i dawac do zcytania a nie tylko kochana Alka cos rzuca od czasu do czasu!!

Halley

szkoła i treningi mi nie pozwalaja ale w ferie nadrobię napewno Smile

Haha, Ala spocone skarpety dobreeeeee

kAsIuNiA_kAsIuNiA

Witam niewiasty Very Happy

Wczoraj założyłam blogaska, na którym wkleiłam debiutanckie opowiadanko o Lenie i Latoszku:) Smile

Jeśli się nudzicie, poporstu zajrzyjcie Very Happy

Bardzio serdecznie zapraszam:):*:*:*:*

Ala, Twój cedeczek bardzio milusi:) Smile

sweet:*

Halley

zaraz wejdę Smile

Mściwa Królowa Togo

ja też z chęcią zajrzę :]

Halley

już skomentowałam a napiszę i tu bo do tego temacik Razz

fajne!